Idę na ślub mojego byłego. Staram się bardziej niż zwykle, bo muszę sprawić, żeby żałował tego,że z mną zerwał.
W tym celu już od tygodnia siedzę w SPA, a suknię sprowadziłam sobie z Londynu.
Wraz z moim partnerem, zatwardziałym gejem od pół roku trenujemy tańce towarzyskie, foxroty, rumbę i chachę mamy w małym palcu.
Zamierzam być królową tego balu, nigdy nie zapomnę, ze taki z niego drań, że zdradził mnie z najlepszą przyjaciółka.
Mam zamiar go uwieść w ubikacji, bo babiarz z niego straszny i zepsuć mu całą ceremonię !

Idę na ślub mojego byłego. Staram się bardziej niż zwykle, bo muszę sprawić, żeby żałował tego,że z mną zerwał.
W tym celu już od tygodnia siedzę w SPA, a suknię sprowadziłam sobie z Londynu.
Wraz z moim partnerem, zatwardziałym gejem od pół roku trenujemy tańce towarzyskie, foxroty, rumbę i chachę mamy w małym palcu.
Zamierzam być królową tego balu, nigdy nie zapomnę, ze...

Sebastian wysłał mi zaproszenie na swój ślub. Ożywają wspomnienia, pamiętam nasz pierwszy raz i obietnice, że zawsze będziemy razem. Kiedyś wierzyłam, że łączy nas magiczna więź. Życie nas jednak rozdzieliło, on nie chciał się jeszcze wiązać, dla niego najważniejsze były studia na wydziale prawa, a ja chciałam mieć rodzinę i dziecko. Na tym tle dochodziło między nami do konfliktów i nagle ...trach.Koniec związku...
Wyszłam za mąż, mam dwoje dzieci, a On dopiero teraz się ustatkował.
Oczywiście życzę mu jak najlepiej, ale na ślub nie pójdę...
Jakaś tam część mnie wciąż go kocha, więc byłoby to dla mnie zbyt bolesne.
Decyduję się więc na telefon..On odbiera po drugiej próbie...
- Cześć Sebastian, moje gratulacje, ale nie mogę przyjść na twój ślub. Dzięki, że o mnie pomyślałeś, ale w tym terminie mam już inne wesele. Pozdrów Kingę. Cześć..
Po odłożeniu słuchawki długo wpatruję się w przestrzeń za oknem. Co by było gdyby życie potoczyło się inaczej?- myślę. Odpowiedzi kłębią się w mojej głowie. Dość tego-mówię sobie i wychodzę z psem na spacer.
Było, minęło, życie toczy się dalej...

Sebastian wysłał mi zaproszenie na swój ślub. Ożywają wspomnienia, pamiętam nasz pierwszy raz i obietnice, że zawsze będziemy razem. Kiedyś wierzyłam, że łączy nas magiczna więź. Życie nas jednak rozdzieliło, on nie chciał się jeszcze wiązać, dla niego najważniejsze były studia na wydziale prawa, a ja chciałam mieć rodzinę i dziecko. Na tym tle dochodziło między nami do...

Oczywiście idę. Skoro mnie zaprosiła, to zapewne nie wie o moim drobnym incydencie w życiu z udziałem jej narzeczonego. A czy on wie, czy nie to mało istotne. Najważniejsze jest dla mnie przekonanie się, jakim jest teraz człowiekiem? To, że nam nie wyszło, że nie było fajnie, nie oznacza, że teraz nie trafił na miłość życia, którą wielbi, kocha do szaleństwa i szanuje. Jakby tak było... Jakby tego nie ująć znam jego drugą naturę, dlatego jeśli w zachowaniu, mówieniu itd. odkryję choćby nutę fałszu to zrobię mu piekło na ziemi i do ślubu na 100% nie dojdzie. Ślub jest poważnym krokiem w życiu człowieka, dawniej uważało się, że krokiem podejmowanym na zawsze. Współczesne czasy trochę weryfikują to podejście, ale załóżmy, że ja jestem starej daty. A więc, jeśli jej nie kocha, jeśli fałszywie gra, to niech ma się na baczności. Piekło Dantego to będzie przy moim raj na ziemi.

Oczywiście idę. Skoro mnie zaprosiła, to zapewne nie wie o moim drobnym incydencie w życiu z udziałem jej narzeczonego. A czy on wie, czy nie to mało istotne. Najważniejsze jest dla mnie przekonanie się, jakim jest teraz człowiekiem? To, że nam nie wyszło, że nie było fajnie, nie oznacza, że teraz nie trafił na miłość życia, którą wielbi, kocha do szaleństwa i szanuje....

W zależności od tego, czy byłabym w nowym związku czy samotna, moje podejście do niego byłoby inne. W przypadku opcji pierwszej – najbardziej komfortowej - chciałabym pogratulować, nacieszyć się szczęściem koleżanki, spędzić miły wieczór w towarzystwie mojej drugiej połowy. Widocznie ten mężczyna nie był mi pisany i mam szczęście, że spotkałam innego. Zakładając drugą opcję, obawiałabym się odnowienia uczuć, a co najgorsze żalu do Bogu ducha winnej koleżanki, że mężczyzna wybrał ją, a nie mnie. Co jest w niej takiego wyjątkowego, czego nie posiadam ja? Dlaczego to nie ja stoję teraz przed ołtarzem w białej sukni i to nie ja składam tę przysięgę?
Nie chciałabym się również narażać na sytuację, w której miałabym rozmawiać z byłym chłopakiem w dniu jego ślubu. W sytuacji gdzie dookoła mnóstwo zakochanych par, a do tego dojdzie jeszcze trochę alkoholu, emocje czasem biorą górę. Kto wie, czy nie oczekiwałabym wyjaśnień, dlaczego rozstaliśmy się w taki a nie inny sposób, czy w sytuacji wspólnej rozmowy nie próbowałabym być w jakiś sposób uszczypliwa wobec Pana Młodego.
Tak więc myślę, że nie pojawiłabym się na takim ślubie – z szacunku do uczuć Panny Młodej i obawą przed moim burzliwym charakterem.

W zależności od tego, czy byłabym w nowym związku czy samotna, moje podejście do niego byłoby inne. W przypadku opcji pierwszej – najbardziej komfortowej - chciałabym pogratulować, nacieszyć się szczęściem koleżanki, spędzić miły wieczór w towarzystwie mojej drugiej połowy. Widocznie ten mężczyna nie był mi pisany i mam szczęście, że spotkałam innego. Zakładając drugą...

Idę! Skoro dostałam zaproszenie, to pewnie dlatego, że jesteśmy w dobrych stosunkach. Pójdę i zobaczę jego wybrankę w białej sukni przy nim. Zacznę się zastanawiać - w tym momencie ja mogłabym tam stać, ale czy wtedy on byłby tak szczęśliwy jak teraz z nią ? Skoro zdecydowali się na ślub, to musi być miłość. Każdy ma prawo do tej prawdziwej. Jestem na ślubie swojej byłej miłości. Przyszłam, bo nawet lubię śluby, a kiedyś marzyłam, aby być konsultantką ślubną. Wiem, że i ja pewnego dnia spotkam miłość, ale tego dnia cieszę się JEGO szczęściem. Choć czuję się dziwnie, niepewnie. Czuję się obserwowana. Zerkam przez ramię i widzę - wysoki brunet zerka w moją stronę - cóż, całkiem przystojny. Ale nie patrzę na niego, skupiam się na uroczystości zawarcia związku małżeńskiego mojego eks, naprawdę cieszę się jego szczęściem. Po uroczystości udajemy się na wesele, a tam obok mnie siada ten pan, który wcześniej mierzył mnie wzrokiem. Pyta czy przyszłam sama. Odpowiadam tak, choć nie wiem po co mu to mówię. Rozmawia nam się dobrze, jak starym znajomym, choć znam go zaledwie kilka chwil. Przetańczymy całą noc. Wiem to. I wiem, że przez resztę życia przejdziemy razem, tanecznym krokiem. A to wszystko dzięki mojej byłej miłości, która pomogła mi znaleźć miłość obecną.

Idę! Skoro dostałam zaproszenie, to pewnie dlatego, że jesteśmy w dobrych stosunkach. Pójdę i zobaczę jego wybrankę w białej sukni przy nim. Zacznę się zastanawiać - w tym momencie ja mogłabym tam stać, ale czy wtedy on byłby tak szczęśliwy jak teraz z nią ? Skoro zdecydowali się na ślub, to musi być miłość. Każdy ma prawo do tej prawdziwej. Jestem na ślubie swojej byłej...

Wiedziałam że nadejdzie taki moment w moim życiu że będzie mój były partner się żenił lecz nie spodziewałam się że to bedzie moja dobra koleżanka, było mi z tego powodu bardzo przykro i postanowiłam zemścić sie na nich wienc zadzwoniłam do niego aby przyszedł do mnie do domu byłam pół naga wiedziałam że mi sie nie oprze jak przyszedł był w szoku ale uległ mojemu wdzienkowi wtedy wyszłam do lazienki i zadzwonilam do mojej koleżanki a ona szybko przyszla.

Wiedziałam że nadejdzie taki moment w moim życiu że będzie mój były partner się żenił lecz nie spodziewałam się że to bedzie moja dobra koleżanka, było mi z tego powodu bardzo przykro i postanowiłam zemścić sie na nich wienc zadzwoniłam do niego aby przyszedł do mnie do domu byłam pół naga wiedziałam że mi sie nie oprze jak przyszedł był w szoku ale uległ mojemu wdzienkowi...

Wiedziałam że nadejdzie taki moment w moim życiu że będzie mój były partner się żenił lecz nie spodziewałam się że to bedzie moja dobra koleżanka, było mi z tego powodu bardzo przykro i postanowiłam zemścić sie na nich wienc zadzwoniłam do niego aby przyszedł do mnie do domu byłam pół naga wiedziałam że mi sie nie oprze jak przyszedł był w szoku ale uległ mojemu wdzienkowi wtedy wyszłam do lazienki i zadzwonilam do mojej koleżanki a ona szybko przyszla.

Wiedziałam że nadejdzie taki moment w moim życiu że będzie mój były partner się żenił lecz nie spodziewałam się że to bedzie moja dobra koleżanka, było mi z tego powodu bardzo przykro i postanowiłam zemścić sie na nich wienc zadzwoniłam do niego aby przyszedł do mnie do domu byłam pół naga wiedziałam że mi sie nie oprze jak przyszedł był w szoku ale uległ mojemu wdzienkowi...

Przeszłość znów mnie dopadła, kiedy już prawie zapomniałam. Nie jestem przekonana co zrobić. Boję się, że gdy znów go zobaczę wszystko legnie w gruzach. Moje uczucia mogą powrócić i zniszczyć to co jest pomiędzy parą młodą. Nie chcę tego. Wiem jednak, że nie mogę zawieść byłej koleżanki i uciec od spotkania. Trudno, wezmę na wesele najlepszego przyjaciela. Zaś on.. On może nie zauważy mnie przed powiedzeniem sakramentalnego "tak".

Przeszłość znów mnie dopadła, kiedy już prawie zapomniałam. Nie jestem przekonana co zrobić. Boję się, że gdy znów go zobaczę wszystko legnie w gruzach. Moje uczucia mogą powrócić i zniszczyć to co jest pomiędzy parą młodą. Nie chcę tego. Wiem jednak, że nie mogę zawieść byłej koleżanki i uciec od spotkania. Trudno, wezmę na wesele najlepszego przyjaciela. Zaś on.. On może...

Oczywiście idę!
Wkładam najlepszą kieckę, robie perfekcyjny makijaż i fryzure. Przystojny partner! Składam Młodym kwieciste życzenia, bawię się na weselu do białego rana. Skoro rozstaliśmy się, pewnie był powód, niech widzi co stracił i niech mu w pamięci pozostaje moja roześmiana buzia!

Oczywiście idę!
Wkładam najlepszą kieckę, robie perfekcyjny makijaż i fryzure. Przystojny partner! Składam Młodym kwieciste życzenia, bawię się na weselu do białego rana. Skoro rozstaliśmy się, pewnie był powód, niech widzi co stracił i niech mu w pamięci pozostaje moja roześmiana buzia!

No cóż to zależy od moich odczuć w stosunku do młodej pary. Załóżmy że nie jestem osobą kochliwą i dalej kocham swoją pierwszą prawdziwą miłość czyli pana młodego oraz powiedzmy że nigdy nie lubiłam panny młodej,ponieważ w szkole o wszystko rywalizowałyśmy. Warto również znaleźć powód dlaczego zerwałam z tym mężczyzną więc powiedzmy że wybraliśmy inne uczelnie i nie chcieliśmy związku na odległość i nasz kontakt się urwał lecz tak naprawdę nigdy o nim nie zapomniałam.W takiej sytuacji oczywiście na początku jestem całkowicie zrozpaczona ponieważ zawsze tak w sercu wierzyłam że on wróci do mnie i będziemy żyli długo i szczęśliwie, lecz okazuję się że życie do nie bajka i mój książę żeni się z inną kobietą a ja leżę na kanapie wśród zużytych chusteczek w za dużym dresie i poplamionej koszulce pałaszując litry lodów oglądając Dirty Dancing.Gdy w końcu wstaję i rozumiem jak żałośnie się zachowuje w mojej głowie pojawia się genialna myśl jaką jest wystrojenie się i pojechanie walczyć o ukochanego pod pretekstem pomocy pannie młodej. Gdy już jestem świadoma swojej szansy odmienienia swojego losu wsiadam w najbliższy samolot i jadę na spotkanie mojego przeznaczenia.W bajce wystarczyłoby aby nasze spojrzenia spotkały się a my byśmy uciekli ku zachodowi słońca aby móc być razem lecz w rzeczywistości on wita mnie jako swoją przyjaciółkę a ja muszę męczyć się pomagając jego narzeczonej w przygotowaniach do ślubu ale oczywiście nie byłabym sobą gdy pod wpływem kilku szczerych rozmów w chwilach gdy jego narzeczona była zbyt zajęta wybieraniem tortu oraz kwiatów rozbudzić ponownie nasze zapomniane uczucie i sprawić aby on ponownie zakochał się we mnie tak jak za pierwszym razem.Więc tak pokrótce plan wygląda następująco :otrzymanie zaproszenia, płacz i rozpacz, zjedzenie 1000 pudełek lodów oraz obejrzenie miliona razy Dirty Dancing (w dowolnej kolejności), wzięcie się w garść, pojechanie na wesele , walka o miłość , odrodzenie się uczucia i ucieczka wraz z panem młodym ze ślubu, szczęśliwe życie z ukochanym. Myślę że właśnie bym postąpiła wedle tego planu i wszystko byłoby cudowne( przynajmniej dla mnie i dla niego) :D

No cóż to zależy od moich odczuć w stosunku do młodej pary. Załóżmy że nie jestem osobą kochliwą i dalej kocham swoją pierwszą prawdziwą miłość czyli pana młodego oraz powiedzmy że nigdy nie lubiłam panny młodej,ponieważ w szkole o wszystko rywalizowałyśmy. Warto również znaleźć powód dlaczego zerwałam z tym mężczyzną więc powiedzmy że wybraliśmy inne uczelnie i nie...